ن
قدی پھٹنا، یا بهزنی در معادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. این برا?
? اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای ?
?نق??ی پھٹنان» ?
?نق??ی فُتُپان» یا ?
?نق??ی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن، برطرد، یا تحویل معادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، ن
قدی پھٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل
ان??قادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی
ان??یشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این ?
?قد??ای فزایندهای میتواند به صورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که ن
قدی پھٹنا در ابتدا یک ابزار برای
ان??قاد و بهبود
ان??یشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم به زبانهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادلهای-literary ایفا کرد.
